Het stikt in oktober van de Toscaanse dorpsfeesten (sagra) die de kastanje als middelpunt hebben. Marradi, Abbadia San Salvatore, Arcidosso, Piancastagnaio, Palazzuolo enz. Je eet hier van alles dat met kastanjes is gemaakt. Geroosterde kastanjes, een typische ‘kastanjetaart’ (castagnaccio) met pijnboompitten en rozemarijn, polenta van kastanjes en ga zo maar door.
Er zijn wilde kastanjebomen die de normale kastanjes leveren. Wie tijd en zin heeft gaat de bossen in om kastanjes te zoeken. Dan zijn er ook oude kastanjebossen die zijn aangelegd (voor de tweede wereldoorlog vaak nog) en deze produceren de ‘marroni’ een groter type kastanje. Deze kastanje bossen hebben zware tijden achter de rug door allerlei ziektes. Er is dus niet veel van over. Tegenwoordig is er een nieuwe ziekte die de kastanjes bedreigt, in de vorm van een soort wesp.
Vroeger werden kastanjes gerookt om de houdbaarheid te verlengen. Heel af en toe kun je nog ‘farina di castagne’ (kastanjemeel) vinden dat op de traditionele manier is gemaakt, met een fantastische geur en smaak. Mocht je dit op de kop kunnen tikken en je hebt geen zin om een kastanjetaart te maken, probeer dan om er een pannenkoek van te bakken (mix kastanjemeel met melk) en die met wat honing warm op te eten. Eenvoudiger kan niet en het is gezond en ontzettend lekker.
Aangepast: 10-10-2022
